Archives for May, 2023

วรวีร์ อินทชาติ และ ผศ.ดร.ปิยะ เต็มวิริยะนุกูล ผักกูด (Diplazium esculentum (Retz.) Sw.) (รูปที่ 1) เป็นเฟิร์นท้องถิ่น ในกลุ่มประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในไทยพบได้ทั่วทุกภูมิภาคที่มีอากาศชื้น ยอดอ่อนเป็นส่วนที่ถูกนำมาบริโภคเนื่องจากมีรสชาดจืดอมหวาน และเนื้อสัมผัสกรอบจึงถูกนำมาใช้เป็นส่วนประกอบในอาหารหลายชนิด ได้แก่ แกงจืด แกงเลียง แกงป่า เป็นต้น ไม่เพียงรสชาติที่ดีแต่ผักกูดยังอุดมไปด้วยสารอาหารที่มีคุณค่าต่อร่างกายหลายชนิด อาทิเช่น วิตามินอี วิตามินบีสอง ธาตุเหล็ก และพฤกษเคมี สารเหล่านี้ล้วนมีความสำคัญต่อการทำงานของร่างกายรวมไปถึงระบบประสาท ซึ่งอาจนำไปสู่การต้านทานโรคที่ไม่พึ่งประสงค์ที่อาจเกิดขึ้นได้อีกด้วย อย่างไรก็ตามข้อมูลงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคผักกูดที่ส่งผลต่อการยับยั้งโรคที่เกี่ยวข้องกับระบบประสาทในมนุษย์ยังมีอย่างจำกัด ทำให้เป็นที่น่าสนใจว่าการบริโภคผักกูดจะสามารถช่วยลดอาการผิดปกติทางระบบประสาทได้หรือไม่ รูปที่ 1: ผักกูด ความสนใจดังกล่าวนำมาสู่การทำวิจัยวิทยานิพนธ์ของ นายฐานิศร์ ขุนแก้ว นักศึกษาปริญญาโทสาขาพิษวิทยาและโภชนาการเพื่ออาหารปลอดภัย โดยมีผู้ร่วมวิจัยคือ นางสาววรวีร์ อินทชาติ นักปฏิบัติการวิจัย สถาบันโภชนาการ มหาวิทยาลัยมหิดล และมี ผศ.ดร.ปิยะ เต็มวิริยะนุกูล และคณะ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ได้ทำการศึกษาฤทธิ์ของสารสกัดจากผักกูดในการยับยั้งการเกิดโรคอัลไซเมอร์ที่ทำให้เกิดอาการความจำเสื่อม โดยใช้แมลงหวี่เป็นแบบจำลองในการศึกษา โดยการกระตุ้นให้แมลงหวี่เกิดภาวะความจำเสื่อมด้วยการใส่โปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคอัลไซเมอร์ในมนุษย์เข้าไป โปรตีนเหล่านี้จะแสดงออกอย่างจำเพาะที่สมองของแมลงหวี่ และเลียนแบบการเกิดโรคอัลไซเมอร์ในมนุษย์ […]

หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพิษวิทยาและโภชนาการเพื่อาหารปลอดภัย (ภาคปกติและภาคพิเศษ) สถาบันโภชนาการ มหาวิทยาลัยมหิดล เปิดรับสมัครรอบพิเศษ ตั้งแต่ 16 พฤษภาคม – 16 กรกฎาคม 2566 ดาวน์โหลดข้อมูลหลักสูตรได้ที่ https://drive.google.com/file/d/11PHW1DUjWgaCsC0CrysRVTUATRt8JUrd/view?usp=sharing กรอกใบสมัครที่ https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSc8giMztRBRBdAWSxZf1KEsUGm2iJBx8vgs91fmXZCGpWTs1g/viewform ** เนื่องจากเป็นการเปิดรอบพิเศษ หลักสูตรฯ จะดำเนินการรับสมัครรอบนี้เอง เมื่อเสร็จสิ้นกระบวนการแล้วผู้มีสิทธิเข้าเรียนจึงจะดำเนินการต่างๆ กับทางบัณฑิตวิทยาลัย กติกา รอบพิเศษ  ไม่มีการสอบข้อเขียน คัดเลือก โดยผู้สมัคร กรอกใบสมัคร แนบหลักฐาน แล้วเตรียมนำเสนอหัวข้อวิจัยที่อยากทำ 1 เรื่อง เป็นเวลา ไม่เกิน 10 นาที  กรรมการซักถามพื้นความรู้ที่เกี่ยวข้อง และแนวคิดการวิจัย เมื่อผ่านเข้ารอบแล้ว สอบสัมภาษณ์ กำหนดการคัดเลือกสอบ นำเสนอหัวข้อวิจัย ออนไลน์ผ่าน zoom meeting วันที่ 23 กรกฎาคม 2566 สอบสัมภาษณ์ สอบออนไลน์ผ่าน zoom meeting วันที่ 25 […]

            ผศ.ดร.มลฤดี สุขประสารทรัพย์                                                                                 ตรวจทานแก้ไข: รศ.ดร.ทพญ.ดุลยพร ตราชูธรรม ชื่อ “มะเกี๋ยง” คำว่า “มะ” หมายถึง ต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง คำว่า “เกี๋ยง” หมายถึง เดือนแรกของปีนับทางจันทรคติ เมื่อรวมกัน “มะเกี๋ยง” หมายถึง ต้นไม้หรือผลไม้ทางภาคเหนือที่น่าจะมีความสัมพันธ์เชื่อมโยงกับเดือนอ้ายของทางภาคเหนือ ในวัฒนธรรมล้านนา มีการบริโภคผลมะเกี๋ยงอย่างแพร่หลายทั้งเป็นผลไม้ และเป็นสมุนไพรรักษาโรค เช่น เปลือกและราก นำมาใช้รักษาโรคสันนิบาต (โรคพาร์กินสัน) เปลือกมาต้มกับน้ำใช้อมแก้/บรรเทาปากเปื่อย เจ็บคอ ส่วนผลสุกนำมากินเพื่อให้ชุ่มคอ [1] “มะเกี๋ยง” เป็นพืชภายใต้โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริในสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี (อพ.สธ.) มีชื่อวิทยาศาสตร์ คือ Cleistocalyx nervosum var. paniala อยู่ในวงศ์ Myrtaceae มีลักษณะเป็นพืชเฉพาะถิ่นที่พบได้ทางภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย อยู่ในกลุ่มผลไม้พวกตระกูลเบอร์รี่ ต้นมะเกี๋ยงจะออกผลผลิตช่วงฤดูฝน ผลสุกสามารถรับประทานได้ ผลมีขนาดเล็กรูปร่างกลมรี เนื้อน้อย รสชาติเปรี้ยวอมหวานและฝาดเล็กน้อย เมื่อสุกผลจะมีสีม่วงเข้ม มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว […]

 ภัคพงศ์ ภู่เจริญรักษ์ และดุลยพร ตราชูธรรม            เปลือกมะนาวเป็นของเหลือทิ้งจากกระบวนการแปรรูปน้ำมะนาวและการปรุงประกอบอาหารที่ใช้มะนาวเพิ่มรสชาติ ในแต่ละปี ประเทศไทยทิ้งเปลือกมะนาวมากถึง 10 ล้านตันต่อปี เท่ากับต้องใช้รถบรรทุกสิบล้อ ถึง 4 แสนคันขนส่งเพื่อไปกำจัดทิ้ง ดังนั้นการหาหนทางนำเปลือกมะนาวมาใช้ประโยชน์จึงเป็นโจทย์วิจัยสำคัญต่ออุตสาหกรรมและสิ่งแวดล้อม จากแรงบันดาลใจในการนำเปลือกมะนาวมาใช้ประโยชน์ ทำให้เกิดงานวิจัยวิทยานิพนธ์ของนายภัคพงศ์ ภู่เจริญรักษ์นักศึกษาหลักสูตรปริญญาโทสาขาพิษวิทยาและโภชนาการเพื่ออาหารปลอดภัย มีอาจารย์ที่ปรึกษาคือ รศ.ดร.ทพญ. ดุลยพร ตราชูธรรม และอ.ดร.ชวัลพัชร เมืองน้อย สังกัดสถาบันโภชนาการ มหาวิทยาลัยมหิดล โดยจากการสืบค้นหลักฐานทางวิทยาศาสตร์พบว่า เปลือกมะนาวมีสารสำคัญเป็นสารพฤกษเคมี (phytochemicals) ที่มีประโยชน์ทางสุขภาพได้แก่ เฮสเพอริดิน (hesperidin) และ ลิมอนิน (limonin) นำมาสู่การศึกษาปัจจัยต่าง ๆ ที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและคุณสมบัติของสารและพัฒนาเป็นกระบวนการสกัดเปลือกมะนาวให้ได้เฮสเพอริดินและลิมอนินในปริมาณสูง โดยอาศัยวิธีการสกัดที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม (Green extraction) ที่ปลอดภัยทั้งต่อตัวผู้สกัดและสิ่งแวดล้อม ผลงานวิจัยดังกล่าวตีพิมพ์ในวารสารวิชาการนานาชาติ Molecules ฉบับเดือนมกราคม ปี 2565 จากนั้นเมื่อนายภัคพงศ์จบการศึกษา จึงได้เข้าปฏิบัติงานเป็นนักปฏิบัติการวิจัยที่สถาบันโภชนาการ มหาวิทยาลัยมหิดล และดำเนินการวิจัยต่อภายใต้ทุน […]